[UA] Informacje o zdarzeniach (Universal Analytics)

Ten artykuł dotyczy zdarzeń w Universal Analytics. Aby uzyskać podobne informacje w przypadku Google Analytics 4, zapoznaj się z tymi materiałami:

• Informacje na temat zdarzeń w usłudze w Google Analytics 4 znajdziesz w artykule [GA4] Informacje o zdarzeniach.
• Informacje o zalecanych zdarzeniach w Google Analytics 4 znajdziesz w artykule [GA4] Zalecane zdarzenia.
• Informacje o zdarzeniach zbieranych automatycznie w Google Analytics 4 znajdziesz w artykule [GA4] Zdarzenia zbierane automatycznie.

W Universal Analytics zdarzenia to interakcje użytkowników z treścią inne niż wczytanie strony (odsłona). Mierzonymi zdarzeniami mogą być np. pobrania plików, kliknięcia linków, przesłania formularzy oraz odtworzenia filmów.

Tematy w tym artykule:

• Obserwowanie danych zdarzeń w raportach
• Anatomia zdarzeń
• Uwagi o wdrażaniu
• Sprawdzone metody implementacji zdarzeń
• Zdarzenia a cele zdarzeń

Obserwowanie danych zdarzeń w raportach

Pamiętaj, że aby obserwować dane w raportach Zdarzenia, musisz dodać do swojej witryny lub aplikacji odpowiedni kod. Przeczytaj artykuł Konfigurowanie pomiaru zdarzeń.

Aby wyświetlać raporty Zdarzenia:

1. Zaloguj się na konto Google Analytics.
2. Otwórz odpowiedni widok danych.
3. Otwórz Raporty.
4. Wybierz Zachowanie > Zdarzenia.

Anatomia zdarzeń

Zdarzenie obejmuje poniższe składniki. Działanie związane ze zdarzeniem zawiera wartości poszczególnych składników i właśnie te wartości są widoczne w raportach.

• Kategoria
• Działanie
• Etykieta (element opcjonalny, ale zalecany)
• Wartość (element opcjonalny)

Możesz np. w taki sposób skonfigurować w witrynie przycisk odtwarzania materiału wideo, aby wysyłał działanie związane ze zdarzeniem, zawierające takie wartości:

• Kategoria: „Filmy”
• Działanie: „Odtworzenie¨
• Etykieta: „Pierwsze urodziny dziecka”

Kategoria

Kategoria to nazwa, jaką nadajesz, by pogrupować obiekty, które chcesz przeanalizować. Zwykle będziesz wielokrotnie stosować tę samą nazwę kategorii do pokrewnych elementów interfejsu użytkownika, które chcesz zgrupować w ramach danej kategorii.

Załóżmy, że chcesz również zmierzyć liczbę pobrań filmu. Możesz użyć następujących ustawień:

• Kategoria: „Filmy”
• Działanie: „Pobrane”
• Etykieta: „Przeminęło z wiatrem”

W tym przypadku w raportach będzie tylko jedna kategoria (Materiały wideo) umożliwiająca gromadzenie zbiorczych danych o interakcjach użytkowników z całym zestawem elementów związanych z pojedynczym obiektem wideo.

To jasne, że zazwyczaj masz więcej niż jeden obiekt objęty pomiarem zdarzeń. Warto więc wcześniej zastanowić się, jak chcesz podzielić dane w raportach na kategorie. Możesz np. mierzyć wszystkie filmy w ramach głównej kategorii „Materiały wideo”, aby mieć zbiorcze statystyki wszystkich interakcji użytkowników z materiałami wideo niezależnie od tego, o który film chodzi.

Z drugiej strony możesz utworzyć osobne kategorie z uwzględnieniem rodzaju materiałów wideo – osobną dla filmów i osobną dla teledysków. Może Ci się też przydać oddzielna kategoria dla pobrań materiałów wideo:

• Materiały wideo – Filmy
• Materiały wideo – Teledyski
• Pobrania

W takim wypadku będziesz mieć widoczną w raportach łączną liczbę zdarzeń dla wszystkich trzech kategorii. Parametr Całkowita liczba zdarzeń podaje sumę wszystkich zdarzeń dla wszystkich kategorii zastosowanych przez Ciebie w implementacji pomiaru zdarzeń. Nie uzyskasz jednak w ten sposób zbiorczych danych o wszystkich materiałach wideo z pominięciem statystyk pobrań, gdyż szczegółowe dane zdarzeń są łączone w ramach poszczególnych kategorii.

Model obiektów pomiaru zdarzeń jest w pełni elastyczny, więc przed przystąpieniem do nadawania nazw kategoriom musisz zaplanować odpowiednią do swoich potrzeb strukturę raportowania. Jeśli zamierzasz stosować tę samą nazwę kategorii w wielu miejscach, pamiętaj, by prawidłowo odwoływać się do odpowiedniej kategorii z użyciem jej nazwy. Jeśli np. zamierzasz nazwać kategorię materiałów wideo „Materiał wideo”, a później zapomnisz o tym i użyjesz nazwy „Materiały wideo”, będziesz mieć dwie osobne kategorie. Jeśli dodatkowo postanowisz zmienić nazwę kategorii danego obiektu, który był już objęty pomiarem pod inną nazwą, dane historyczne pierwotnej kategorii nie zostaną przetworzone ponownie. Dane o tym samym elemencie strony internetowej pojawią się więc w interfejsie raportowania w dwóch kategoriach.

Działanie

Parametru działania będziesz zwykle używać, by nadać nazwę rodzajowi zdarzenia lub interakcji, który chcesz mierzyć w przypadku danego obiektu witryny. Na przykład pojedyncza kategoria „Materiały wideo” może posłużyć do analizowania znacznej liczby poszczególnych zdarzeń, takich jak:

• czas, po jakim nastąpiło pełne wczytanie materiału wideo;
• kliknięcia przycisku „Odtwórz”;
• kliknięcia przycisku „Zatrzymaj”;
• kliknięcia przycisku „Wstrzymaj”.

Podobnie jak w przypadku kategorii, masz pełną swobodę nadawania nazw działaniom, ale pamiętaj o dwóch ważnych kwestiach związanych ze sposobem ich prezentowania w raportach:

• Wszystkie działania są odnotowywane niezależnie od ich kategorii nadrzędnych. Zapewnia to kolejny użyteczny sposób podziału w raportach danych zdarzeń na segmenty.
• O niepowtarzalności zdarzenia decyduje niepowtarzalność nazwy działania. W różnych kategoriach możesz stosować te same nazwy działań, ale wpłynie to na sposób obliczania liczby niepowtarzalnych zdarzeń. Więcej informacji na ten temat znajdziesz w zaleceniach poniżej oraz w sekcji „Liczba wynikowa”.

Etykieta

Dzięki etykietom możesz przekazywać dodatkowe informacje o analizowanych zdarzeniach, np. tytuły filmów w materiałach wideo czy nazwy pobranych plików.

• Kategoria: „Pobrania”
• Działanie: „PDF”
• Etykieta: „/Formularze_sprzedazy/Formularz_zamowienia-1.pdf”

Podobnie jak w przypadku kategorii i działań, wszystkie utworzone przez Ciebie etykiety są widoczne w raportach. Etykietę można traktować jako sposób na utworzenie dodatkowego wymiaru raportowania interakcji użytkowników z obiektami na stronie. Załóżmy np., że na stronie, którą chcesz analizować, masz umieszczonych pięć filmów. Do każdego z nich możesz zastosować kategorię „Materiały wideo” z działaniem „Odtwórz”, ale każdy może też mieć osobną etykietę (np. nazwę materiału wideo), by pojawiać się w raporcie jako odrębny element.

• Kategoria: „Materiały wideo”, Działanie: „Odtwórz”, Etykieta: „Przeminęło z wiatrem”
• Kategoria: „Materiały wideo”, Działanie: „Odtwórz”, Etykieta: „Przygody Hucka Finna”

Podobnie jak w przypadku kategorii i działań, masz pełną swobodę nadawania nazw etykietom, ale pamiętaj o 2 ważnych kwestiach związanych ze sposobem ich prezentowania w raportach:

• Wszystkie etykiety są odnotowywane niezależnie od ich kategorii nadrzędnych i działań. Zapewnia to kolejny użyteczny sposób podziału w raportach danych zdarzeń na segmenty.
• O niepowtarzalności zdarzenia decyduje niepowtarzalność nazwy etykiety. W różnych kategoriach możesz stosować te same nazwy etykiet, ale wpłynie to na sposób obliczania liczby unikalnych zdarzeń. Więcej informacji na ten temat znajdziesz w zaleceniach poniżej oraz w sekcji „Liczba wynikowa”.

Sprawdzone metody dotyczące działań i etykiet

Aby generować jak najlepsze raporty, pamiętaj o poniższych zaleceniach związanych ze stosowaniem działań:

• Nazwy działań powinny być ściśle związane z danymi w raportach. Pomiar zdarzeń polega na łączeniu danych z tą samą nazwą działania, które występują w różnych kategoriach. Jeśli np. zastosujesz nazwę działania „Kliknięcie” zarówno do kategorii „Pobrania”, jak i do kategorii „Materiały wideo”, dane działania „Kliknięcie” w raporcie Najlepsze działania będą obejmować wszystkie interakcje noszące tę samą nazwę. Możesz następnie wyświetlić na następnym poziomie raportu szczegółowy podział działania „Kliknięcie” według kategorii. Jeśli jednak będziesz zbyt często używać działania „Kliknięcie” w implementacji pomiaru zdarzeń, znacznie zmniejszy to jego użyteczność w raportach. Jeśli masz zamiar intensywnie wykorzystywać pomiar zdarzeń w witrynie, staraj się dobierać nazwy działań związane z kategoriami danych. Możesz np. zarezerwować termin „Kliknięcie” na interakcje z gadżetami, zachowując nazwy działań „Odtwórz”, „Wstrzymaj” i „Zatrzymaj” dla interakcji z odtwarzaczem wideo.
• Stosuj globalnie nazwy działań, aby scalać lub różnicować interakcje użytkowników. Możesz np. używać nazwy działania „Odtwórz” w kategorii „Materiały wideo” w przypadku wszystkich materiałów wideo w witrynie. Raport Najlepsze działania będzie wtedy dostarczać zbiorczych danych zdarzeń obejmujących działanie „Odtwórz”. Umożliwi Ci to porównywanie tego działania z innymi działaniami związanymi z materiałami wideo, np. „Wstrzymaj” lub „Zatrzymaj”.
  
  Załóżmy jednak, że chcesz używać w raportach jednej kategorii materiałów wideo, ale potrzebujesz informacji o 2 odmianach interfejsu odtwarzacza wideo. Możesz się posłużyć nazwą działania, aby rozróżniać interfejsy odtwarzacza bez tworzenia osobnych kategorii materiałów wideo. Pozwala to wydzielić w raporcie 2 odtwarzacze i jednocześnie korzystać z zalet zbiorczych danych o wszystkich materiałach wideo w witrynie.
  
  Kategoria: „Materiały wideo”; Działanie: „Odtwórz – Chrome na Macu”
  Kategoria: „Materiały wideo”; Działanie: „Odtwórz – Chrome w Windows”
• Działanie nie zawsze musi oznaczać faktyczne działanie. Jako nazwy działania możesz użyć dowolnego ciągu. W niektórych przypadkach adekwatna nazwa zdarzenia lub działania nie będzie przydatna, warto więc posłużyć się parametrem działania, by analizować inne elementy. Jeśli chcesz np. mierzyć pobrania stron, możesz zastosować typ pliku dokumentu jako parametr działania odnoszący się do zdarzenia pobierania. Kategoria „Pobrania” będzie wtedy w raportach podzielona według formatu pliku (PDF, DOC, XLS).
• Liczba niepowtarzalnych zdarzeń zależy od liczby niepowtarzalnych działań. Każdorazowa interakcja użytkownika z obiektem o danej nazwie działania powoduje zarejestrowanie początkowej interakcji jako pojedynczego, niepowtarzalnego zdarzenia związanego z tą nazwą działania. Kolejna interakcja z identycznym czynnikiem wywołującym działanie w ramach tej samej sesji użytkownika nie wpłynie na liczbę niepowtarzalnych zdarzeń związanych z określonym działaniem. Dzieje się tak nawet wtedy, gdy użytkownik porzuci ten obiekt i rozpocznie interakcję z innym obiektem opatrzonym tą samą nazwą działania.
  
  Ma to 2 rodzaje istotnych konsekwencji w raportach. Po pierwsze, załóżmy, że użytkownik wykonuje działanie „Odtwórz” za pomocą 2 różnych odtwarzaczy wideo przypisanych do osobnych kategorii. W raporcie Najlepsze działania zostanie odnotowane tylko jedno działanie „Odtwórz”, mimo że użytkownik korzysta z dwóch niepowtarzalnych odtwarzaczy. Po drugie, w raporcie Działanie zostanie odnotowane jedno niepowtarzalne działanie w każdej kategorii, ponieważ faktycznie chodzi tu o jedno niepowtarzalne działanie dla każdej pary kategoria/działanie. Więcej informacji na ten temat znajdziesz w sekcji Liczba wynikowa.

 

Wartość

Składnik wartość jest liczbą całkowitą, a służy do przypisywania wartości numerycznej obiektowi na stronie. Możesz go używać np. do podawania czasu (w sekundach), w jakim następuje wczytanie odtwarzacza, lub do przypisywania wartości pieniężnej po osiągnięciu określonego znacznika w odtwarzaczu wideo.

Kategoria: „Materiały wideo”, Działanie: „Czas wczytywania materiału wideo”, Etykieta: „Przeminęło z wiatrem¨, Wartość: czas_pobierania

Wartość jest interpretowana jako liczba i sumowana w raporcie z pozostałymi wartościami z uwzględnieniem liczby poszczególnych zdarzeń (patrz sekcja „Liczba wynikowa”). W raporcie znajdziesz również średnią wartość w danej kategorii. W powyższym przykładzie Zdarzenie jest wywoływane przez działanie „Czas wczytywania materiału wideo” po zakończeniu wczytywania materiału wideo. Nazwa materiału wideo jest podawana w postaci etykiety, a obliczony czas wczytywania jest rejestrowany dla każdego pobrania materiału wideo. Umożliwia to obliczenie średniego czasu wczytywania wszystkich działań „Czas wczytywania materiału wideo” należących do kategorii „Materiały wideo”. Załóżmy, że wystąpiło 5 niepowtarzalnych pobrań materiałów wideo z Twojej witryny, a czas kolejnych pobrań (w sekundach) wygląda następująco:

• 10
• 25
• 8
• 5
• 5

Na podstawie tych danych zostaną obliczone w raportach podane niżej wartości, przy czym liczby w tym przykładzie odpowiadają czasowi pobierania (w sekundach):

• Sesje ze zdarzeniami: 5
• Wartość: 53
• Średnia wartość: 10,6

Ujemne liczby całkowite nie są obsługiwane.

Zdarzenia niezwiązane z interakcjami

Określenie „niezwiązany z interakcjami” odnosi się do opcjonalnego parametru logicznego, który może zostać przekazany do metody wysyłającej działanie związane ze zdarzeniem. Parametr ten umożliwia definiowanie współczynnika odrzuceń dla stron w witrynie, które też są objęte pomiarem zdarzeń. Załóżmy na przykład, że masz stronę główną z osadzonym na niej materiałem wideo. To oczywiste, że chcesz znać współczynnik odrzuceń strony głównej, ale jak go zdefiniować? Czy traktujesz interakcję użytkowników z materiałem wideo na stronie głównej jako ważną oznakę ich zaangażowania? Jeśli tak, powinno Ci zależeć na uwzględnianiu interakcji z tym materiałem wideo przy obliczaniu współczynnika odrzuceń, by sesje obejmujące wyłącznie wyświetlenie strony głównej oraz kliknięcie materiału wideo nie były zaliczane do odrzuceń. Z drugiej strony możesz zastosować bardziej skrupulatne podejście do kwestii obliczania współczynnika odrzuceń dla strony głównej, aby poznać odsetek sesji obejmujących wyłącznie wyświetlenie strony głównej niezależnie od kliknięcia umieszczonego na niej materiału wideo. W tym przypadku będzie Ci zależeć na wykluczeniu wszystkich interakcji z tym materiałem wideo przy obliczaniu współczynnika odrzuceń.

Tu właśnie przydaje się opcjonalny parametr zdarzeń niezwiązanych z interakcjami. Pamiętaj, że za odrzucenie uważa się sesję obejmującą tylko jedno działanie związane z interakcją. Domyślnie działanie związane ze zdarzeniem jest traktowane jako działanie związane z interakcją, czyli jest uwzględniane przy obliczaniu współczynnika odrzuceń. Jeśli jednak wartość tego parametru to „prawda”, ten typ działania związanego ze zdarzeniem nie jest zaliczany do działań związanych z interakcją. Możesz to wykorzystać do odpowiedniej modyfikacji sposobu obliczania współczynnika odrzuceń w przypadku stron, które zawierają zdarzenia. Przypisanie temu parametrowi wartości „prawda” oznacza, że sesja obejmująca pojedynczą stronę, do której przypisane są zdarzenia niezwiązane z interakcją, jest zaliczana do odrzuceń – nawet jeśli w trakcie sesji użytkownik uruchomił jakieś zdarzenie. Z kolei pominięcie tej opcji oznacza, że sesja składająca się z pojedynczej strony, która jest objęta pomiarem zdarzeń, nie będzie zaliczana do odrzuceń, jeśli podczas jej trwania użytkownik wywoła jakieś zdarzenie.

Liczba wynikowa

Przy pomiarze zdarzeń każda interakcja z wybranym obiektem na stronie internetowej jest zliczana w ramach danej sesji użytkownika i z nią związana. Łączna liczba zdarzeń jest obliczana w raportach jako suma wszystkich interakcji z wybranym obiektem na stronie internetowej.

Jeśli np. jeden użytkownik pięciokrotnie klika ten sam przycisk materiału wideo, łączna liczba zdarzeń związanych z tym materiałem wynosi pięć, a liczba niepowtarzalnych zdarzeń to jeden.

W poniższej tabeli ilustrujemy sposób gromadzenia danych w interfejsie raportowania w przypadku danej kategorii zdarzeń. W tym przykładzie ta sama nazwa kategorii jest wywoływana przez 2 odtwarzacze wideo, każdy z własną etykietą. Oba odtwarzacze mają wspólne działania „Odtwórz” i „Zatrzymaj”, odpowiadające czynnościom zaprogramowanym w interfejsie użytkownika odtwarzacza wideo formatu Flash.

Analiza zdarzeń w przypadku kategorii „Materiały wideo”

Działanie	Etykieta: „Przeminęło z wiatrem”	Etykieta: „Pan Smith jedzie do Waszyngtonu”	Łącznie
Odtwórz	22 kliknięcia na 10 sesji ze zdarzeniem	7 kliknięć na 5 sesji ze zdarzeniem	29 wszystkich zdarzeń i 15 niepowtarzalnych zdarzeń „Odtwórz”
Wstrzymaj	3 kliknięcia na 2 sesje ze zdarzeniem	16 kliknięć na 8 sesji ze zdarzeniem	19 wszystkich zdarzeń i 10 niepowtarzalnych zdarzeń „Wstrzymaj”
Zatrzymaj	2 kliknięcia na 2 sesje ze zdarzeniem	4 kliknięcia na 3 sesje ze zdarzeniem	6 wszystkich zdarzeń i 5 niepowtarzalnych zdarzeń „Wstrzymaj”
Łącznie	27 wszystkich zdarzeń i 14 niepowtarzalnych zdarzeń dla „Przeminęło...”	27 wszystkich zdarzeń i 16 niepowtarzalnych zdarzeń dla „Pan Smith...”	54 wszystkich zdarzeń i 30 niepowtarzalnych zdarzeń z kategorii „Materiały wideo”

Zdarzenie spowoduje odnotowanie sesji ze zdarzeniem tylko wtedy, gdy jest ono pierwszym zdarzeniem w danej sesji. Nawet wtedy, gdy masz unikalne wartości w przypadku każdej kategorii zdarzeń i etykiety oraz każdego działania, liczba niepowtarzalnych zdarzeń może nie być równa liczbie sesji ze zdarzeniem.

Uwagi o wdrażaniu

Przy wdrażaniu pomiaru zdarzeń pamiętaj o poniższych kwestiach.

Wpływ współczynnika odrzuceń

Ogólnie „odrzuceniem” nazywa się sesję ograniczoną do jednej strony w witrynie. W Analytics do odrzuceń zalicza się konkretnie te sesje, podczas których zostało uruchomione tylko jedno żądanie GIF, np. gdy użytkownik wyświetla pojedynczą stronę w witrynie, a następnie opuszcza ją bez wywoływania w ramach tej sesji żadnych innych żądań wysyłanych do serwera Analytics. Jeśli jednak zastosujesz w witrynie pomiar zdarzeń, możesz zauważyć zmianę w danych współczynnika odrzuceń dla stron objętych pomiarem zdarzeń. Dzieje się tak, ponieważ pomiar zdarzeń, podobnie jak pomiar stron, jest klasyfikowany jako żądanie związane z interakcją.

Załóżmy np., że masz stronę z odtwarzaczem wideo, która miała dotąd wysoki współczynnik odrzuceń i nie była objęta pomiarem zdarzeń. Jeśli skonfigurujesz pomiar zdarzeń w przypadku tego odtwarzacza, możesz zauważyć spadek współczynnika odrzuceń dla tej strony, ponieważ Analytics będzie rejestrować interakcje użytkownika z odtwarzaczem i wysyłać je do serwera jako dodatkowe żądania GIF. W ten sposób, mimo że taki sam odsetek użytkowników opuszcza tę stronę bez wyświetlania innych części witryny, ich interakcje z odtwarzaczem wideo powodują wywołania pomiaru zdarzeń, dzięki czemu te sesje nie są zliczane jako odrzucenia.

Dlatego w przypadku stron objętych pomiarem zdarzeń „odrzucenie” ma nieco inną definicję: to sesja ograniczona do jednej strony, podczas której nie wystąpiła żadna interakcja z analizowanymi zdarzeniami.

Pamiętaj, że każda implementacja pomiaru zdarzeń, która uruchamia się automatycznie przy wczytaniu strony, spowoduje, że współczynnik odrzuceń dla tej strony będzie zawsze wynosił zero.

Limit liczby zdarzeń na sesję

ga.js

Pierwsze 10 działań związanych ze zdarzeniem, które zostają wysłane na serwer Analytics, jest przetwarzanych natychmiast. Później częstotliwość przetwarzania zostaje ograniczona do jednego działania związanego ze zdarzeniem na sekundę. Przetwarzanych jest maksymalnie 500 działań na sesję.

analytics.js i gtag.js

Pierwsze 20 działań związanych ze zdarzeniem, które zostają wysłane na serwer Analytics, jest przetwarzanych natychmiast. Później częstotliwość przetwarzania zostaje ograniczona do dwóch działań związanych ze zdarzeniem na sekundę. Przetwarzanych jest maksymalnie 500 działań na sesję. To ograniczenie obejmuje wszystkie działania oprócz działań związanych z elementami e-commerce i transakcjami.

Aby utrzymywać liczbę działań poniżej limitów na sesję:

• nie ustawiaj często powtarzających się reguł zdarzenia, np. nie konfiguruj skryptu wyświetlania filmu w taki sposób, by wysyłał jedno zdarzenie po każdej odtworzonej sekundzie;
• unikaj zbyt częstego pomiaru ruchu myszy;
• unikaj mechanizmów związanych z upływem czasu, które generują dużą liczbę zdarzeń.

Sprawdzone metody implementacji zdarzeń

Model pomiaru zdarzeń jest bardzo elastyczny, dzięki czemu można go stosować nawet w przypadku znacznie mniej typowych elementów niż zdarzenia wywoływane przez użytkowników – wszystko zależy tylko od Twojej inwencji. Z tego powodu otrzymywanie użytecznych raportów z pomiaru zdarzeń wymaga dobrego planowania raportów i współpracy z ich użytkownikami.

• Określ z góry wszystkie elementy, w których przypadku zamierzasz mierzyć dane. Nawet jeśli początkowo analizujesz tylko jeden obiekt w witrynie, określenie wszystkich obiektów/zdarzeń, jakie ewentualnie mogą być mierzone, pomoże Ci w opracowaniu struktury raportów, którą łatwo będzie rozwijać wraz ze wzrostem liczby i zróżnicowania elementów objętych pomiarem zdarzeń.
• Podejmij współpracę z użytkownikami raportów przy planowaniu raportów z pomiaru zdarzeń. Wcześniejsza znajomość, jak powinny wyglądać raporty, wyznaczy kierunek rozwoju struktury implementacji pomiaru zdarzeń. Jeśli np. raporty muszą odzwierciedlać tylko interakcje z interfejsem odtwarzacza wideo, ich struktura kategorii będzie zupełnie inna, niż gdyby musiały śledzić pozostałe interfejsy formatu Flash, takie jak menu, umieszczone gadżety i czas wczytywania. Możesz dodatkowo przedstawić użytkownikowi raportów całe spektrum możliwości śledzenia zdarzeń, by mógł jak najpełniej korzystać z Twojej implementacji. Użytkownik raportów może być np. zainteresowany śledzeniem nie tylko zachowań użytkowników interfejsu materiałów wideo w formacie Flash, ale również opóźnień czasu wczytywania tych materiałów. W takim przypadku możesz wcześniej przygotować odpowiednie nazwy do użycia w wywołaniach zdarzeń.
• Stosuj spójną i przejrzystą konwencję nadawania nazw. Podczas implementacji pomiaru zdarzeń każda nazwa nadana kategoriom, działaniom i etykietom pojawia się w interfejsie raportowania. Dodatkowo para kategoria/działanie jest traktowana w statystykach raportów jako niepowtarzalny element. Zastanów się więc, jak mają być obliczane dane wszystkich obiektów należących do podobnej kategorii.

Zdarzenia a cele zdarzeń

Zdarzenie to działanie użytkownika w witrynie lub aplikacji, które wskazujesz i o którym zbierasz dane, modyfikując odpowiednio kod tagu w sposób opisany w tym artykule.

Cel zdarzenia to zdefiniowany przez Ciebie cel, który wskazuje, że to zdarzenie ma być uznawane za konwersję.

Pamiętaj, że aby obserwować dane w raportach Zdarzenia, musisz dodać do swojej witryny lub aplikacji kod pomiaru zdarzeń. Przeczytaj artykuł Konfigurowanie pomiaru zdarzeń.