Wskazówki dotyczące implementacji mapowania zawartości

W przypadku każdej jednostki reklamowej zawartość otaczającą reklamę można zmapować za pomocą funkcji setContentUrl() lub setNeighboringContentUrls(). Pamiętaj, że każda jednostka reklamowa powinna używać tylko jednego rodzaju mapowania zawartości – nie obu.

Aby użyć mapowania zawartości:

1. Zainstaluj odpowiednią wersję pakietu SDK do reklam mobilnych Google:
   • Android: wersja 19.0.0 lub nowsza w przypadku AdMob i 19.5.0 w przypadku Ad Managera
   • iOS: wersja 7.67.0 lub nowsza
2. Sprawdź, którego rodzaju mapowania zawartości należy używać w przypadku poszczególnych jednostek reklamowych. 
3. Upewnij się, że przekazywane adresy URL są publiczne (dostępne dla robota). Dowiedz się więcej o umożliwianiu pełnego indeksowania witryny w usługach AdMob lub Ad Manager. Pamiętaj, że adres URL nie musi być dostępny dla użytkowników.

Jak w pełni i dokładnie zmapować zawartość

Upewnij się, że każdy element zawartości odpowiada adresowi URL zawierającemu informacje o tym, co użytkownik widzi w aplikacji. Przekazywane adresy URL powinny dostarczać pełne i dokładne informacje o zawartości otaczającej reklamę.

Uwaga: chociaż na potrzeby mapowania zawartości akceptujemy zrzuty ekranu aplikacji, zalecamy jednak stosowanie kodu HTML.

Zapoznaj się z tymi przykładami, aby dowiedzieć się, co rozumiemy przez „pełne i dokładne” mapowanie.

Przykład 1 — Pełne mapowanie (obejmuje całą zawartość otaczającą reklamę)

Przesyłane adresy URL muszą stanowić pełną reprezentację zawartości otaczającej reklamę. URL musi zawierać wszystkie elementy sąsiadujące z reklamą, w tym wszystkie elementy, które mogą się pojawić na tym samym ekranie lub w tym samym widocznym obszarze co reklama.

Na rysunku 1 widać sekcję z wiadomościami na stronie głównej z 2 fragmentami zawartości – A i B – które należy zmapować oddzielnie. W przypadku treści A mamy 3 przykłady mapowania: 2 dobre i 1 niewłaściwy.

W przykładzie A1 mapowanie zawartości A jest pełne, ponieważ URL przekazuje nagłówek, obraz i ten sam akapit, który użytkownik widzi bezpośrednio nad reklamą. Mapowanie w pełni pasuje do zawartości, jaką użytkownik widzi w aplikacji.

W przykładzie A2 mapowanie zawartości A jest jeszcze pełniejsze, ponieważ URL przekazuje pełną wersję akapitu (np. sekcja zawiera podsumowanie artykułu prasowego, ale można przekazać cały artykuł). Przekazywanie wszystkich informacji jest najlepszym sposobem na zapewnienie pełnej reprezentacji zawartości otaczającej reklamę.

W przykładzie A3 mapowanie zawartości A nie jest pełne, bo URL przekazuje tylko nagłówek i ten sam akapit, który użytkownik widzi bezpośrednio nad reklamą. Mapowanie nie uwzględnia obrazu, więc nie stanowi pełnego odzwierciedlenia zawartości otaczającej reklamę.

Uwaga: nie przekazuj informacji umożliwiających identyfikację użytkowników ani żadnych informacji, które naruszają Twoją umowę z użytkownikami dotyczącą prywatności. W przypadku AdMob lub Ad Managera możesz usunąć wszystkie informacje umożliwiające identyfikację (np. imiona i nazwiska, adresy e-mail, parametry geolokalizacji).

 

Wymagamy pełnego i dokładnego mapowania zawartości aplikacji, ale przed wysłaniem do Google adresów URL treści możesz wszystko, co uznaje się za informacje umożliwiające identyfikację, usunąć lub zastąpić unikalnym identyfikatorem.

^{Rysunek 1}

Mapowanie zawartości B przebiega tak samo jak mapowanie zawartości A.

Przykład 2 – dokładne mapowanie

Przesyłane adresy URL muszą stanowić dokładną reprezentację zawartości otaczającej reklamę. Pamiętaj, że zawartość nie może być dokładna, jeśli nie jest pełna.

Rysunek 2 pokazuje, że znowu próbujemy zmapować sekcję z wiadomościami na stronie głównej. Tym razem mamy 2 przykłady mapowania zawartości A w sekcji wiadomości.

W przykładzie A1 mapowanie zawartości A jest dokładne, ponieważ przekazuje odpowiednie elementy odpowiadające zawartości aplikacji.

W przykładzie A2 mapowanie zawartości A nie jest dokładne, bo mapuje zawartość Z, która nie jest związana z zawartością A. Nie będzie to dokładna reprezentacja zawartości otaczającej reklamę.

^{Rysunek 2}

Przykładowe przypadki użycia

Aby uzyskać największą skuteczność, należy przekazywać adresy URL dokładnie opisujące zawartość, którą użytkownicy widzą w pobliżu reklamy. Najpierw weź pod uwagę rodzaj wyświetlanej reklamy, aby jak najlepiej określić, które adresy URL należy przekazać na potrzeby mapowania zawartości.

Te przykłady przypadków użycia pokazują, jak korzystać z mapowania zawartości.

Banery reklamowe

Baner reklamowy na jednej stronie

Banery reklamowe mogą się pojawiać na pojedynczej stronie z zawartością aplikacji, np. w artykule z wiadomościami.

W tym przykładzie baner reklamowy jest umieszczony na jednej stronie, a otaczające go treści są statyczne. Oznacza to, że dane treści można przekazać w ramach jednego adresu URL.

W takim przypadku możesz użyć metody setContentURL(), aby przed wczytaniem żądania reklamy przekazywać pojedynczy adres URL.

Zakotwiczony baner reklamowy na jednej stronie

Zakotwiczone banery zawsze pojawiają się na ekranie podczas przewijania i są zablokowane u jego góry lub dołu.

W tym przykładzie zakotwiczony baner reklamowy jest umieszczony na jednej stronie, a otaczające go treści są statyczne. Oznacza to, że dane treści można przekazać w ramach jednego adresu URL. Musisz przesłać całą zawartość, która może się pojawiać na stronie, gdy zakotwiczony baner pozostaje widoczny.

W takim przypadku możesz użyć metody setContentURL(), aby przed wczytaniem żądania reklamy przekazywać pojedynczy adres URL.

Zakotwiczony baner reklamowy w pliku danych 

Zakotwiczone banery zawsze pojawiają się na ekranie podczas przewijania i są zablokowane u jego góry lub dołu.

W tym przykładzie zakotwiczony baner jest zaimplementowany w pliku danych. Jeśli zaimplementujesz zakotwiczony baner na ekranie z kilkoma elementami treści, musisz przekazać adres URL każdego elementu treści (maksymalnie 4 adresy URL) otaczającego reklamę. Musisz przesłać całą zawartość, która może się pojawiać na stronie, gdy zakotwiczony baner pozostaje widoczny.

W takim przypadku przed wczytaniem żądania reklamy użyj metody setNeighboringContentUrls().

Reklamy natywne

Reklama natywna (część ekranu) między elementami treści

Reklamy natywne pasują do wrażeń użytkowników i wyglądu aplikacji, w której się znajdują. Reklamy natywne mogą zajmować część ekranu aplikacji i wyświetlać się między różnymi elementami treści, np. między artykułami z wiadomościami lub informacjami o produktach, gdy użytkownik przewija stronę lub ją przesuwa.

W tym przykładzie reklama natywna wyświetla się zgodnie z zawartością aplikacji, gdy użytkownik przewija stronę. Oznacza to, że przed reklamą i po niej wyświetlają się inne treści.

Jeśli reklama natywna jest zaimplementowana w ten sposób, musisz przekazać adresy URL zawartości widocznej przed reklamą i po niej. W takim przypadku przed wczytaniem żądania reklamy użyj metody setNeighboringContentUrls().

Uwaga: jeśli w Twojej implementacji reklamy znajdują się więcej niż 2 elementy zawartości, musisz też przekazać te adresy URL. Możesz przekazać maksymalnie 4 adresy URL reprezentujące pozostałe elementy zawartości, które mogą być widoczne na ekranie w tym samym czasie co reklama.

Reklama natywna (wyświetlana na pełnym ekranie) między elementami treści

Reklamy natywne pasują do wrażeń użytkowników i wyglądu aplikacji, w której się znajdują. Reklamy natywne mogą zajmować pełny ekran i wyświetlać się między elementami treści aplikacji, gdy użytkownik przewija stronę lub ją przesuwa.

W tym przykładzie reklama natywna wyświetla się między 2 różnymi elementami treści podczas przewijania. Jeśli reklama natywna jest zaimplementowana w ten sposób, musisz przekazać adresy URL zawartości widocznej przed reklamą i po niej.

W takim przypadku przed wczytaniem żądania reklamy użyj metody setNeighboringContentUrls().

Uwaga: jeśli w Twojej implementacji reklamy znajdują się więcej niż 2 elementy zawartości, musisz też przekazać te adresy URL. Możesz przekazać maksymalnie 4 adresy URL reprezentujące pozostałe elementy zawartości, które mogą być widoczne na ekranie w tym samym czasie co reklama.

Oto kolejny przykład z reklamą natywną wyświetlaną, gdy użytkownik przesuwa palcem zawartość strony. Niezależnie od tego, jak użytkownik przewija stronę, musisz przekazać zawartość wyświetlaną przed reklamą natywną i po niej.

Reklamy pełnoekranowe

Reklama pełnoekranowa na jednej stronie

Reklamy pełnoekranowe mogą zajmować cały ekran, gdy użytkownik jest na pojedynczej stronie – np. podczas przeglądania informacji o produkcie w aplikacji zakupowej. 

W tym przykładzie reklama pełnoekranowa jest umieszczona na jednej stronie, a otaczające ją treści są statyczne. Oznacza to, że dane treści można przekazać w ramach jednego adresu URL.

W takim przypadku możesz użyć metody setContentURL(), aby przed wczytaniem żądania reklamy przekazywać pojedynczy adres URL.

Reklama pełnoekranowa między elementami treści

Reklamy pełnoekranowe mogą zajmować pełny ekran, gdy użytkownik przechodzi między elementami treści, np. podczas przełączania się między sekcjami aplikacji. 

W tym przykładzie reklama pełnoekranowa pojawia się między różnymi stronami z treścią. Jeśli reklama pełnoekranowa jest zaimplementowana w ten sposób, musisz przekazać adresy URL zawartości widocznej przed reklamą i po niej.

W takim przypadku przed wczytaniem żądania reklamy użyj metody setNeighboringContentUrls().

Uwaga: jeśli w Twojej implementacji reklamy znajdują się więcej niż 2 elementy zawartości, musisz też przekazać te adresy URL. Możesz przekazać maksymalnie 4 adresy URL reprezentujące pozostałe elementy zawartości, które mogą być widoczne na ekranie w tym samym czasie co reklama.

Reklamy z nagrodą

Reklamy z nagrodą umożliwiają przekazywanie użytkownikom wirtualnych nagród w aplikacji w zamian za interakcje z reklamą. Użytkownicy mogą np. obejrzeć film z nagrodą, aby odblokować artykuł z wiadomościami dostępny za systemem płatnego dostępu do treści.

W tym przykładzie reklama z nagrodą wyświetla się na jednej stronie (np. użytkownik oglądał podgląd artykułu z wiadomościami i wszedł z nią w interakcję, aby odblokować cały artykuł).

W takim przypadku treści można przekazać w jednym adresie URL za pomocą metody setContentURL().

Reklamy wyświetlane przy otwarciu aplikacji

Reklamy wyświetlane przy otwarciu aplikacji pojawiają się na ekranie wczytywania aplikacji, gdy użytkownik ją otwiera lub wraca do niej. 

W tym przykładzie reklama wyświetlana przy otwarciu aplikacji jest zaimplementowana na jednej stronie, a otaczające ją treści są statyczne. Oznacza to, że dane treści można przekazać w ramach jednego adresu URL.

W takim przypadku możesz użyć metody setContentURL(), aby przed wczytaniem żądania reklamy przekazywać pojedynczy adres URL.

Wymagania dotyczące adresów URL

Wybierając adresy URL do użycia podczas mapowania zawartości, weź pod uwagę te kwestie:

• Adresy URL muszą być spójne z zawartością, którą użytkownik widzi w aplikacji. Dowiedz się więcej o naszych zasadach dotyczących treści wprowadzających w błąd.
• Nie przekazuj informacji umożliwiających identyfikację użytkowników ani żadnych innych informacji, które naruszają Twoją umowę z użytkownikami dotyczącą prywatności.
  • Z adresów URL treści wysyłanych do Google możesz usunąć wszystkie informacje umożliwiające identyfikację (np. imiona i nazwiska, adresy e-mail, parametry geolokalizacji). Wymagamy pełnego i dokładnego mapowania zawartości aplikacji, ale przed wysłaniem do Google adresów URL treści możesz wszystko, co uznaje się za informacje umożliwiające identyfikację, usunąć lub zastąpić unikalnym identyfikatorem.
• Adresy URL muszą być możliwe do zindeksowania przez Google.
  • Jeśli wyświetlanie treści wymaga zalogowania się, wykonaj instrukcje konfigurowania loginów dla robota.
• Adresów URL nie można skracać (np. goo.gl/MyContent)
• Adresy URL muszą być unikalne w stosunku do treści, które użytkownik widzi w aplikacji.
  • Nie przekazuj jednego ogólnego adresu URL w przypadku całej aplikacji.
  • Nie przekazuj adresów URL Sklepu Play, App Store ani innych sklepów z aplikacjami.
  • Nie dodawaj zbędnych parametrów adresów URL ani identyfikatorów śledzenia.
• Jeśli masz witrynę na komputery (np. example.com) i osobną witrynę mobilną (np. m.example.com), wybierz URL, który prowadzi do strony najlepiej odzwierciedlającej zawartość aplikacji.

Nie używaj mapowania zawartości, jeśli Twoja zawartość nie została uwzględniona w przykładowych przypadkach użycia. Jeśli w artykule nie została opisana Twoja implementacja, wypełnij ten formularz, aby nas o tym poinformować.