การยืนยันการเป็นเจ้าของ
เมื่อหลายสิบปีที่แล้ว หากจะแชร์เพลงหรือการแสดงที่ชื่นชอบ แฟนๆ จะต้องแชร์กันผ่านมิกซ์เทป แต่ปัจจุบันเราสามารถแชร์และรับชมผลงานต่างๆ ได้ทางออนไลน์ ค่ายเพลงและผู้ถือสิทธิ์หลายพันรายทำข้อตกลงการอนุญาตให้ใช้สิทธิกับ YouTube เพื่ออนุญาตให้เผยแพร่วิดีโอที่แฟนๆ สร้างขึ้น แล้วจึงสร้างรายได้จากวิดีโอเหล่านั้น ค่ายเพลงและผู้ถือสิทธิ์ต่างก็เห็นว่าการที่แฟนๆ ได้แสดงความชื่นชอบต่อศิลปินคนโปรดด้วยการอัปโหลดฟุตเทจคอนเสิร์ตและรีมิกซ์เป็นสิ่งที่ดี ทั้งยังพบว่าเนื้อหาที่แฟนๆ อัปโหลดอาจเป็นช่องทางหนึ่งที่จะช่วยขยายการเข้าถึงและกระตุ้นยอดขาย
ทั้งหมดนี้เป็นไปได้เพราะ Content ID ช่วยจัดการสิทธิ์ให้อัตโนมัติ เมื่อแฟนๆ อัปโหลดวิดีโอไปยัง YouTube ระบบจะสแกนวิดีโอนั้นโดยเทียบกับฐานข้อมูลเนื้อหาที่เจ้าของเนื้อหาได้ให้ไว้ เมื่อพบว่ามีข้อมูลตรงกัน ระบบก็จะอ้างสิทธิ์วิดีโอในนามของเจ้าของเนื้อหาและให้เจ้าของเนื้อหาตัดสินใจว่าต้องการดำเนินการเช่นใดกับวิดีโอดังกล่าว มีเพียง 0.5 เปอร์เซ็นต์ของการอ้างสิทธิ์เพลงทั้งหมดที่เป็นการอ้างสิทธิ์ด้วยตนเอง อีก 99.5 เปอร์เซ็นต์ที่เหลือนั้นเราเป็นผู้ดำเนินการให้ โดยมีความแม่นยำถึง 99.7 เปอร์เซ็นต์ ปัจจุบันรายได้จากเนื้อหาที่แฟนๆ อัปโหลดคิดเป็น 50 เปอร์เซ็นต์ของรายได้ในอุตสาหกรรมเพลงบน YouTube
Content ID ช่วยให้ YouTube สามารถจ่ายเงินหลายพันล้านดอลลาร์ให้แก่อุตสาหกรรมเพลง และเม็ดเงินนี้ก็เติบโตขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในทุกๆ ปี จึงเป็นเรื่องน่าแปลกใจมากที่ได้ยินค่ายเพลงและศิลปินบางรายกล่าวว่า YouTube ปล่อยให้แพลตฟอร์มมีเพลงจำนวนมากที่ "ไม่ได้รับอนุญาต" ซึ่งทำให้ศิลปินต้องสูญเสียรายได้ ทั้งๆ ที่ความจริงแล้ว YouTube ให้ความสำคัญกับการจัดการลิขสิทธิ์อย่างมาก และพยายามทำให้ผู้ถือสิทธิ์สามารถสร้างรายได้ไม่ว่าใครจะเป็นผู้อัปโหลดเพลงของตนก็ตาม ไม่มีแพลตฟอร์มอื่นใดที่สนับสนุนครีเอเตอร์เนื้อหาทุกประเภททั้งรายเล็กและรายใหญ่ด้วยจำนวนเงินที่มากไปกว่าที่เรามอบให้
การจัดการใบอนุญาตการใช้เพลง
การอัปโหลดเพลงบน YouTube ประกอบไปด้วยสิทธิ์ต่างๆ มากมาย และโดยปกติแล้วแต่ละสิทธิ์จะได้รับการดูแลโดยฝ่ายที่แตกต่างกัน ทุกครั้งที่มีการนำเพลงไปใช้ YouTube ต้องแบ่งเงินออกเป็นหลายส่วนเพื่อชำระแก่ผู้ถือสิทธิ์เพลงนั้นรายต่างๆ จากทั่วโลก และทุกรายจะได้ส่วนแบ่งนี้เสมอ
เราเชื่อว่าความโปร่งใสเป็นสิ่งสำคัญที่จะช่วยให้ศิลปินได้รับความเป็นธรรมจากอุตสาหกรรมเพลง ดังนั้นเรามาดูรายละเอียดของสิทธิ์และผู้ถือสิทธิ์ที่อาจเกี่ยวข้องกัน
สิทธิ์การใช้ต้นฉบับ
สิทธิ์การแสดงต่อสาธารณะ
เพลงทุกเพลงที่บันทึกไว้ (การบันทึกเสียงต้นฉบับ) มีผลงานด้านดนตรีแฝงอยู่ (การเรียบเรียงเพลง) ซึ่งผลงานนี้ก็ประกอบไปด้วยสิทธิ์ต่างๆ มากมาย สำหรับการใช้งานใน YouTube สิทธิ์เหล่านี้จะแบ่งออกเป็น 2 หมวดหมู่ ได้แก่ สิทธิ์ในการนำเพลงไปใช้แสดงต่อสาธารณะและสิทธิ์อื่นๆ
ส่วนใหญ่องค์กรการจัดการสิทธิ์การแสดง (PRO) จะเป็นผู้ควบคุมใบอนุญาตการแสดงต่อสาธารณะ โดย PRO จะคอยตรวจสอบว่าบาร์ ร้านอาหาร ล็อบบี้โรงแรม ฯลฯ จ่ายค่าเพลงที่ใช้แสดงในสถานที่นั้นๆ หรือไม่ เมื่อมีการสตรีมเพลงบน YouTube องค์กรเหล่านี้จะจัดเก็บค่าสิทธิเพื่อนำไปจ่ายให้นักแต่งเพลงและผู้เผยแพร่เพลงเป็นค่าตอบแทนที่นำการเรียบเรียงเพลงไปทำการแสดงต่อสาธารณะ ในหลายๆ ครั้งหน่วยงานที่เรียกว่า "องค์กรจัดเก็บค่าลิขสิทธิ์" มักจะทำหน้าที่เดียวกันนี้ในประเทศอื่นๆ องค์กรเหล่านี้ได้รับหน้าที่ให้ดูแลการจัดการสิทธิ์ทั่วไป และมักจะเสนอใบอนุญาตแบบครอบคลุม ซึ่งทำให้ผู้รับอนุญาตสามารถใช้เพลงทั้งแคตตาล็อกขององค์กรจัดเก็บค่าลิขสิทธิ์ได้เป็นระยะเวลาหนึ่ง แทนที่จะต้องขอใบอนุญาตทีละใบสำหรับผลงานแต่ละชิ้น