Pętla informacji zwrotnych

Nadawcy, którzy wysyłają dużą ilość poczty, mogą używać Pętli informacji zwrotnych (FBL) do identyfikowania tych kampanii, których dotyczy duża liczba skarg użytkowników Gmaila. Ta funkcja jest szczególnie przydatna dla dostawców usług poczty e-mail, którzy chcą wykrywać nadużycia swoich usług.

Uwaga: dane FBL dotyczą tylko odbiorców w domenie @gmail.com.

Jak wdrożyć Pętlę informacji zwrotnych (FBL)

Nadawcy muszą umieścić nowy nagłówek o nazwie Feedback-ID zawierający parametry (zwane identyfikatorami), które w unikalny sposób identyfikują poszczególne kampanie. Identyfikatory z nietypową ilością spamu i te, które mogą powodować problemy z dostarczaniem poczty, będą widoczne w panelu FBL narzędzi Postmaster Tools.

Format nagłówka

Feedback-ID: a:b:c:SenderId

  • Feedback-ID: nazwa nagłówka, który ma zostać umieszczony.
  • a, b, c: opcjonalne pola, których nadawca może użyć do umieszczenia maksymalnie trzech identyfikatorów (kampania/klient/inne).
  • SenderId: obowiązkowy unikalny identyfikator (5–15 znaków), który jest wybierany przez nadawcę. Powinien być spójny w całym strumieniu poczty.

Informacje o danych

Dane zbiorcze są generowane dla pierwszych czterech pól identyfikatora Feedback-ID (rozdzielonych znakiem „:”), zaczynając od prawej strony. Jeśli pole SenderId jest puste, dane nie zostaną wygenerowane. Jeśli inne pole jest puste, dane w pozostałych polach zostaną wygenerowane.

Aby uniemożliwić podszywanie się pod identyfikator Feedback-ID, po dodaniu tego nagłówka ruch wysyłany do Gmaila musi zostać podpisany przy użyciu sygnatury DKIM przez domenę należącą do nadawcy lub przez niego kontrolowaną. Domenę należy dodać i zweryfikować przy użyciu narzędzi Gmail Postmaster Tools, aby nadawcy mogli uzyskać dostęp do danych FBL.

  • Nadawcy powinni się upewnić, że ich ruch ma tylko jeden taki zweryfikowany nagłówek.
  • Nadawcy muszą opublikować adresy IP, z których wysyłają pocztę, w rekordach SPF swoich domen podpisujących. Adresy IP nadawców muszą mieć rekordy PTR i muszą się rozwiązywać na prawidłową nazwę hosta (najlepiej jedną z domen DKIM).
  • Raporty FBL dotyczące ruchu w danym dniu są generowane tylko wtedy, gdy określony identyfikator jest obecny w określonej liczbie e-maili, a także w oddzielnych raportach na temat spamu użytkowników.
  • Dane FBL są gromadzone oddzielnie dla każdego identyfikatora. W razie potrzeby można też użyć mniej niż trzech identyfikatorów.
  • Nadawca powinien zadbać o to, aby w ramach ruchu w danym dniu identyfikatory nie powtarzały się w różnych polach. Zapobiegnie to gromadzeniu danych z niepowiązanych identyfikatorów. Jeśli istnieją wątpliwości co do tego, czy identyfikatory w przestrzeni nazw są unikalne, lub nadawca chce grupować dane między dwoma identyfikatorami, do jednego z identyfikatorów można dołączyć skrót innego identyfikatora.
  • Podczas wybierania identyfikatorów nadawca nie powinien używać parametru, który będzie unikalny w pojedynczych e-mailach (np. unikalnego identyfikatora Message-ID).

Oto przykład:

Feedback-ID: CampaignIDX:CustomerID2:MailTypeID3:SenderId

  • CampaignIDX: identyfikator kampanii specyficzny dla klienta Customer2. Jest on unikalny w całym środowisku (oznacza to, że nie ma dwóch klientów z takim samym identyfikatorem kampanii).
  • CustomerID2: unikalny identyfikator klienta.
  • MailTypeID3: identyfikator typu poczty (na przykład newslettera lub aktualizacji dotyczącej produktu). W zależności od tego, w jaki sposób nadawca chce wyświetlać dane, może on być unikalny lub wspólny dla różnych klientów.
  • SenderId: unikalny identyfikator nadawcy. Może być wykorzystywane na potrzeby ogólnych statystyk.

W powyższym przykładzie wartości procentowe dotyczące spamu byłyby wysyłane niezależnie dla każdego z czterech identyfikatorów, jeśli ilość spamu byłaby nietypowa.

Czy to było pomocne?

Jak możemy ją poprawić?
Szukaj
Wyczyść wyszukiwanie
Zamknij wyszukiwanie
Menu główne
3492264526062300200
true
Wyszukaj w Centrum pomocy
true
true
true
true
true
73010
false
false