Chcesz korzystać z zaawansowanych funkcji Google Workspace w swojej firmie?
W Arkuszach Google można przeprowadzić wiele różnych rodzajów obliczeń, używając funkcji do tworzenia formuł.
Add formulas and functions to a spreadsheet
Aby uzyskać przykładowy arkusz kalkulacyjny i wykonywać czynności opisywane na filmie, kliknij „Utwórz kopię” poniżej.
Używanie formuły
- Otwórz arkusz kalkulacyjny.
- Wpisz w komórce znak równości (=) i nazwę funkcji, której chcesz użyć.
Uwaga: możesz zobaczyć sugerowane formuły i zakresy oparte na Twoich danych.
Pole pomocy dla funkcji będzie widoczne w całym procesie edycji. Znajdziesz tam definicję funkcji i jej składnię, jak również przykładowe zastosowania. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej, kliknij link „Więcej informacji” w dolnej części pola pomocy, by otworzyć pełny artykuł.
Wskazówka: mogą pojawiać się sugestie uzupełniania formuł odpowiednimi funkcjami. Możesz je akceptować lub odrzucać.
Aby włączyć lub wyłączyć sugestie dotyczące formuł, u góry kliknij Narzędzia Opcje sugestii
Włącz sugestie dotyczące formuł.
Aby zwiększyć wiarygodność statystyk, możesz znaleźć sugestie poprawek w opracowanych danych i analizach. Możesz je akceptować lub odrzucać.
Aby włączyć lub wyłączyć poprawki formuły, u góry kliknij Narzędzia Ustawienia sugestii
Włącz poprawki formuły.
Dodatkowe funkcje do tworzenia formuł
Tryb wyboru zakresu
- Podczas edytowania formuły obok kursora, w miejscu, w którym może przypadać zakres w formule, pojawi się sygnał wyboru zakresu (szary nawias). Kiedy go zobaczysz, użyj klawiszy strzałek do poruszania się po arkuszu i wybrania zakresu.
- Ten tryb możesz włączać i wyłączać, naciskając F2 lub Ctrl + E na klawiaturze. Gdy tryb wyboru zakresu jest wyłączony, naciskając klawisze strzałek, możesz poruszać się w polu wprowadzania danych (nie powoduje to wybierania zakresu).
- Możesz też kliknąć w arkuszu, aby wybrać zakres podczas edytowania formuły.
Zmienianie zakresu
- Kiedy masz w formule wybrany zakres, użyj klawiszy F2 lub Ctrl + E, by przejść do trybu wyboru zakresu i w łatwy sposób dokonać zmian w tym zakresie.
- Jeśli naciśniesz Shift + F2 lub Shift + Ctrl + E podczas edytowania tekstu w zakresie, możesz w prosty sposób dokonać zmian we wszystkich wystąpieniach tego zakresu w formule.
Wskazówka: zakres dla formuły może też obejmować komórki, które nie sąsiadują ze sobą. Aby zaznaczyć wiele komórek, naciśnij i przytrzymaj klawisz Ctrl (Cmd na Macu) podczas klikania komórek, które chcesz uwzględnić w formule.
Poprawki formuły
Jeśli po zastosowaniu formuły do zakresu wystąpią błędy, może pojawić się pole „Poprawka formuły” z sugerowaną korektą.
Aby zaakceptować lub odrzucić sugestie:
- Kliknij Akceptuj
lub Odrzuć
.
- Naciśnij Ctrl + Enter lub Cmd + Return (na Macu).
Aby włączyć lub wyłączyć poprawki formuły:
- W lewym górnym rogu kliknij Narzędzia
Autouzupełnianie.
- Kliknij Włącz poprawki formuły.
Funkcja używana w tej samej komórce z inną funkcją nazywa się funkcją zagnieżdżoną. Gdy funkcje zostaną połączone, Arkusze Google obliczą najpierw funkcję najbardziej wewnętrzną. Funkcja zagnieżdżona jest ujęta w nawiasy i jest używana jako jeden z parametrów otaczającej ją funkcji.
Załóżmy na przykład, że chcesz obliczyć wartość bezwzględną sumy kilku liczb w zakresie komórek A1:A7. Aby obliczyć sumę tych liczb, musisz wpisać w komórce wyrażenie „=SUMA(A1:A7)”.
Aby obliczyć wartość bezwzględną tej sumy, musisz zagnieździć formułę zwracającą sumę w formule zwracającej wartość bezwzględną. Aby obliczyć obie formuły w jednej komórce, musisz wpisać w niej wyrażenie „=MODUŁ.LICZBY(SUMA(A1:A7))”. Zauważ, że funkcja =SUMA() jest wykonywana najpierw i jest używana jako parametr funkcji =MODUŁ.LICZBY().
Gdy w formule odwołasz się do innych komórek, zostaną one podświetlone w kontrastujących kolorach, aby ułatwić Ci utworzenie formuły. Gdy klikniesz komórkę zawierającą kompletną formułę, te komórki też zostaną podświetlone.
Aby zmniejszyć lub zwiększyć pasek formuły, kliknij jego dolną krawędź i przeciągnij w górę albo w dół.
Uwaga: rozmiar tego paska możesz też zmieniać, korzystając ze skrótów klawiszowych. Aby to zrobić, kliknij pasek formuły i wybierz:
- Na komputerze PC: Ctrl + strzałka w górę lub Ctrl + strzałka w dół
- Na Macu: Ctrl + Opcja + strzałka w górę lub Ctrl + Opcja + strzałka w dół
Typ | Opis |
---|---|
CALL |
Wywołuje bibliotekę DLL lub zasób kodu. Ten zasób może nie być dostępny na wszystkich urządzeniach, więc Arkusze nie używają tej funkcji. Wskazówka: zamiast niej możesz użyć makr lub Apps Script. |
Funkcje CUBE (CUBEKPIMEMBER, CUBEMEMBER, CUBEMEMBERPROPERTY) |
Umożliwia używanie modelu danych CUBE programu Excel. Wskazówka: jeśli chcesz użyć podobnych funkcji CUBE, możesz użyć funkcji Łączniki danych. |
INFORMACJE |
Zwraca informacje o pliku dokumentu Arkuszy (np. nazwę pliku). Uwaga: Arkusze kładą nacisk na współpracę online, więc większość informacji z tej metody może być niedostępna lub niewystarczająco jasna dla wszystkich użytkowników. |
REGISTER.ID |
Pobiera identyfikator rejestru z systemu Windows. Uwaga: Arkusze nie są połączone z żadnym systemem operacyjnym, więc ta funkcja nie jest obsługiwana. |
RTD |
Pobiera dane z serwera automatyzacji Component Object Model (COM). Wskazówka: nie wszyscy użytkownicy mogą uzyskać dostęp do serwera COM, więc możesz użyć makr lub Apps Script. |
WEBSERVICE |
Jej działanie całkowicie opiera się na systemie Windows. Uwaga: Arkusze nie są połączone z żadnym systemem operacyjnym, więc ta funkcja nie jest obsługiwana. |