Dzieli tekst wokół określonego znaku lub ciągu i umieszcza każdą część w oddzielnej komórce w wierszu.
Przykłady użycia
SPLIT("1;2;3"; ";")
SPLIT("Niestety; biedny Janie";" ")
SPLIT(A1; ";")
Składnia
SPLIT(tekst; separator; [dziel_według_każdego]; [usuń_pusty_tekst])
-
tekst
– tekst do podzielenia. -
separator
– znak lub znaki używane do podzielenia argumentutekst
.- Domyślnie każdy znak w argumencie
separator
jest rozważany indywidualnie, np. jeśliseparator
to„dla”
, wtedytekst
jest dzielony wokół znaków„d”
,„l”
i„a”
. Ustaw argumentdziel_według_każdego
na wartośćFAŁSZ
, aby wyłączyć to zachowanie.
- Domyślnie każdy znak w argumencie
-
dziel_według_każdego
– [ OPCJONALNY – domyślnie ma wartośćPRAWDA
] – określa, czy należy dzielićtekst
wokół każdego znaku w argumencieseparator
. -
usuń_pusty_tekst
– [ OPCJONALNY – domyślnie ma wartośćPRAWDA
] – określa, czy należy usuwać puste fragmenty testu z wyników funkcji. Domyślnym zachowaniem jest traktowanie kolejnych separatorów jako jednego (jeśli argument ma wartośćPRAWDA
). Jeśli argument ma wartośćFAŁSZ
, między kolejne separatory wstawiane są puste komórki.
Uwagi
- Pamiętaj, że znak lub znaki, wokół których zostanie podzielony ciąg, nie będą zawarte w samych wynikach.
Zobacz również
ZŁĄCZ.TEKSTY
: Łączy ze sobą ciągi.