Zwraca odwołanie do zakresu przesuniętego o podaną liczbą wierszy i kolumn względem początkowej komórki odwołania.
Przykłady użycia
OFFSET(A2;3;4;2;2)
OFFSET(A2;1;1)
Składnia
OFFSET(komórka_odwołania; wiersze_przesunięcia; kolumny_przesunięcia; [wysokość]; [szerokość])
-
komórka_odwołania
– punkt początkowy, od którego można liczyć przesunięcie wierszy i kolumn. -
wiersze_przesunięcia
– liczba wierszy, o którą następuje przesunięcie.wiersze_przesunięcia
musi być liczbą całkowitą, ale może być ujemny. W przypadku podania wartości dziesiętnej część dziesiętna zostanie ucięta.
-
kolumny_przesunięcia
– liczba kolumn, o którą następuje przesunięcie.kolumny_przesunięcia
musi być liczbą całkowitą, ale może być ujemny. W przypadku podania wartości dziesiętnej część dziesiętna zostanie ucięta.
-
wysokość
– [ OPCJONALNIE ] – wysokość zakresu, którego początkiem jest punkt docelowy przesunięcia. -
szerokość
– [ OPCJONALNIE ] – szerokość zakresu, którego początkiem jest punkt docelowy przesunięcia.
Uwagi
-
Jeśli
wiersze_przesunięcia
lubkolumny_przesunięcia
mają wartość ujemną, istnieje możliwość, że cel przesunięcia znajdzie się poza górną lub lewą krawędzią arkusza kalkulacyjnego. Jeśli tak się dzieje, zostanie zwrócony błąd#REF!
. -
Jeśli funkcja
PRZESUNIĘCIE
zostanie użyta jako formuła tablicowa, istnieje możliwość, że wartość zwrócona przez formułę tablicową zastąpi część celu przesunięcia, wywołując odwołanie cykliczne. Jeśli tak się dzieje, zostanie zwrócony błąd#REF!
.
Przykłady
Zwraca wartość przesunięcia komórek o określoną liczbę wierszy i kolumn od podanego punktu odniesienia.