Zwraca odwołanie do komórki jako ciąg.
Przykłady użycia
ADRES(1;2)
ADRES(1;2;4;FAŁSZ)
ADRES(1;2;,,"Arkusz2")
Składnia
ADRES(wiersz; kolumna; [adres_bezwzględny]; [użyj_notacji_a1]; [arkusz])
wiersz
– numer wiersza dla odwołania do komórkikolumna
– numer kolumny (nie nazwa) dla odwołania do komórki.A
to numer kolumny1
.adres_bezwzględny
– [OPCJONALNIE – domyślnie1
] – Wskazanie, czy odwołanie jest bezwzględne dla wiersza/kolumny.1
to bezwzględne dla wiersza i kolumny (np. $A$1),2
jest bezwzględne dla wiersza i względne dla kolumny (np. A$1),3
jest względne dla wiersza i bezwzględne dla kolumny (np. $A1), a4
jest względne dla wiersza i kolumny (np. A1).użyj_notacji_a1
– [OPCJONALNIE – domyślniePRAWDA
] – wartość logiczna wskazująca, czy należy użyć zapisu w styluA1
(TRUE) lub zapisu w styluR1C1
(FALSE).arkusz
– [ OPCJONALNIE – domyślnie brak ] – ciąg wskazujący nazwę arkusza, na który wskazuje adres.
Uwagi
- Podczas korzystania z parametrów opcjonalnych, takich jak
arkusz
, upewnij się, że zostały wstawione przecinki wskazujące ustawiany parametr.
Zobacz również
PRZESUNIĘCIE
: Zwraca odwołanie do zakresu przesuniętego o podaną liczbą wierszy i kolumn względem początkowej komórki odwołania.
PODAJ.POZYCJĘ
: Zwraca względną pozycję elementu, który jest zgodny z określoną wartością.
INDEKS
: Zwraca zawartość komórki określonej za pomocą numeru wiersza i kolumny.
Przykłady
Zwraca adres komórki (odwołanie) jako tekst, zgodnie z określonymi numerami wierszy i kolumn, z użyciem różnych typów odnośników.