Aby wyszukać informacje w danych, użyj funkcji WYSZUKAJ, takich jak:
Wykonywanie tych funkcji zwykle zajmuje dużo czasu, więc w tym artykule znajdziesz informacje o tym, jak zoptymalizować wydajność funkcji WYSZUKAJ i zmniejszyć wykorzystanie mocy obliczeniowej.
Używanie opcji sortowania zakresu razem z funkcją WYSZUKAJAby efektywniej sortować treści, używaj opcji Sortuj zakres zamiast funkcji SORT:
- Zaznacz komórki lub kolumny.
- Na górnym pasku zadań kliknij Dane
Sortuj zakres.
- Wybierz jedną z opcji:
- Sortuj zakres według [pierwszej kolumny z lewej] (Od A do Z)
- Sortuj zakres według [pierwszej kolumny z lewej] (Od Z do A)
- Zaawansowane opcje sortowania zakresów: sortuj według kilku kolumn jednocześnie w kolejności hierarchicznej.
Sortuj zakres.Wskazówka: opcja „Sortuj zakres” najpierw sortuje dane, a następnie przekazuje je do funkcji WYSZUKAJ.PIONOWO.
Czego nie robić:
Ważne: w następnym przykładzie pokazujemy, jak nie używać funkcji SORT.
=WYSZUKAJ.PIONOWO(szukany_klucz; SORT(A1:B10; 1); 2)
W tym przykładzie funkcja SORT jest zagnieżdżona w funkcji WYSZUKAJ.PIONOWO. Za każdym razem, gdy dane w posortowanym zakresie się zmieniają, funkcja SORT bez potrzeby ponownie się uruchamia i sprawdza wszystkie dane.
Wskazówka: w najlepszym przypadku funkcja SORT jest stosowana do zbioru danych tylko raz. W razie potrzeby możesz się do niej odwołać.
Aby przyspieszyć obliczenia, usuń ze zbioru zduplikowane dane:
- Wybierz wszystkie interesujące Cię kolumny i wiersze.
- Na górnym pasku zadań kliknij Dane
- Wybierz kolumny do przeanalizowania.
- Kliknij Usuń duplikaty.
Wskazówka: dane zawierające wiele zduplikowanych wartości w kolumnach lub wierszach mogą spowalniać obliczenia.
Funkcje WYSZUKAJ:
- nie mogą inteligentnie wykrywać duplikatów;
- przeszukują cały zbiór danych, co obejmuje wszystkie niepasujące, zduplikowane wartości.
Aby wykonać obliczenia funkcji WYSZUKAJ lokalnie na swoim komputerze, zaimportuj dane do arkusza kalkulacyjnego:
- Użyj funkcji IMPORTRANGE, aby pobrać dane do pustego zakresu w tym samym arkuszu kalkulacyjnym, w którym znajduje się funkcja WYSZUKAJ. Więcej informacji o funkcji IMPORTRANGE
- Odwołuj się do zaimportowanych danych jako zakresu w funkcji WYSZUKAJ.
Czego nie robić:
Ważne: w następnym przykładzie pokazujemy, jak nie używać funkcji IMPORTRANGE.
=WYSZUKAJ.PIONOWO(szukany_klucz; IMPORTRANGE(url_arkusza; ciąg_zakresu); indeks; [posortowany])
W tym przykładzie funkcja IMPORTRANGE jest zagnieżdżona w funkcji WYSZUKAJ. Przy każdym uruchomieniu funkcji WYSZUKAJ najpierw wykonywana jest funkcja IMPORTRANGE w celu pobrania danych, a następnie wykonywana jest na nich funkcja WYSZUKAJ.
Wskazówka: nie zagnieżdżaj żadnych funkcji wewnątrz funkcji WYSZUKAJ. Jeśli to zrobisz, funkcja wewnętrzna będzie wykonywać dodatkowe obliczenia wewnątrz funkcji WYSZUKAJ przy każdym uruchomieniu funkcji WYSZUKAJ.
Aby przyspieszyć działanie Arkuszy, używaj funkcji JEŻELI do pomijania powtarzanych wartości, takich jak Nie dotyczy, #BŁĄD lub REF#, albo pustych komórek.
Czego nie robić:
Ważne: w następnym przykładzie pokazujemy, jak nie używać funkcji WYSZUKAJ.PIONOWO.
W przykładzie powyżej możesz użyć funkcji WYSZUKAJ.PIONOWO, aby znaleźć ceny owoców z kolumny A. Na liście owoców jest jednak kilka pustych komórek.
Arkusze Google wykonują obliczenia w komórkach B2–B10 w przypadku wszystkich przywołanych szukanych kluczy w kolumnie A, mimo że funkcja WYSZUKAJ.PIONOWO przeszukuje puste komórki B3, B7 i B9. Te wyszukiwania nie zwracają żadnych istotnych wyników.
Więcej informacji na temat postępowania w takiej sytuacji:
Funkcja JEŻELI pozwala pomijać szukane klucze na podstawie wybranych kryteriów i uruchamiać funkcję WYSZUKAJ.PIONOWO tylko wtedy, gdy dane na liście owoców nie są puste.
Funkcja JEŻELI wydaje następujące polecenie Arkuszom Google: „Jeśli szukany klucz nie jest pusty, uruchom funkcję twoja_formuła. Jeśli pole jest puste, nie uruchamiaj funkcji twoja_formuła, tylko wpisz Nie dotyczy”.
Ogólnie można użyć dowolnej formuły, a wartość do pominięcia nie musi być pusta. Ta metoda pozwala oszczędzić czas przez pominięcie obliczania nieistotnych wartości.
Arkusze Google nie wiedzą, czy dana wartość jest istotna, chyba że wywołasz ją za pomocą funkcji JEŻELI.
=JEŻELI(A2 <> wartość_do_pominięcia; twoja_formuła; "Nie dotyczy")
Wskazówka: funkcja JEŻELI wydaje następujące polecenie Arkuszom Google: „Jeśli komórka A2 nie jest równa wartość_do_pominięcia, uruchom funkcję twoja_formuła. Jeśli komórka A2 jest równa wartość_do_pominięcia, nie uruchamiaj funkcji twoja_formuła, tylko wpisz Nie dotyczy”.
Funkcja WYSZUKAJ.PIONOWO jest szybsza, ale funkcje INDEKS i PODAJ.POZYCJĘ mogą bardziej elastycznie dzielić zadania wyszukiwania na mniejsze części. Dzięki temu możesz oszczędzać czas przez ponowne wykorzystywanie wcześniejszych wyników.
Czego nie robić:
Aby na przykład funkcja WYSZUKAJ.PIONOWO znalazła w tabeli zarówno cenę, jak i liczbę pozycji „Apple”, musisz użyć 2 osobnych formuł WYSZUKAJ.PIONOWO:
=WYSZUKAJ.PIONOWO("Apple"; $A$1:$C$4; 2; FALSE)
Ta funkcja WYSZUKAJ.PIONOWO wykonuje wewnętrznie 2 kroki:
- Znajduje lokalizację tekstu „Apple”.
- Wyszukuje cenę pozycji „Apple” przez przejście do drugiej kolumny.
=WYSZUKAJ.PIONOWO("Apple"; $A$1:$C$4; 3; FALSE)
Ta funkcja WYSZUKAJ.PIONOWO wykonuje wewnętrznie 2 kroki:
- Znajduje lokalizację tekstu „Apple”.
- Wyszukuje liczbę pozycji „Apple” przez przejście do trzeciej kolumny.
W 2 formułach przedstawionych powyżej pierwszy krok jest taki sam: znajdź lokalizację pozycji „Apple” na liście. Jednak drugiego kroku z obu tych formuł nie można wykonać jednocześnie, ponieważ WYSZUKAJ.PIONOWO to pojedyncza funkcja z jednym wynikiem.
Jeśli więc chcesz użyć funkcji WYSZUKAJ.PIONOWO do znalezienia kilku fragmentów różnych informacji, musisz wykonać pierwszy krok dwukrotnie. Zwiększa to czas obliczeń.
Więcej informacji na temat postępowania w takiej sytuacji:
Oszczędzaj czas dzięki kombinacji funkcji PODAJ.POZYCJĘ i INDEKS. Pozwala to oddzielić krok 1 od kroku 2 i ponownie używać pierwszego, gdy jest potrzebny:
1. Znajdź lokalizację słowa „Apple” za pomocą funkcji PODAJ.POZYCJĘ:
=PODAJ.POZYCJĘ("Apple"; $A$2:$A$4; FALSE)
Wynik tej formuły wynosi „1”, ponieważ wartość „Apple” znajduje się na pozycji 1 w zakresie.
2. Wyszukaj cenę pozycji „Apple” w drugiej kolumnie za pomocą funkcji INDEKS:
=INDEKS($A$2:$C$4; komórka_z_formułą_PODAJ.POZYCJĘ; 2)
Wynikiem tej formuły jest „$1”.
Aby sprawdzić liczbę pozycji „Apple”, możesz ponownie użyć kroku 1 i odwołać się do komórki za pomocą formuły PODAJ.POZYCJĘ, dzięki czemu nie trzeba ponownie obliczać tej wartości.
3. Wyszukaj w trzeciej kolumnie liczbę pozycji „Apple” za pomocą funkcji INDEKS:
=INDEKS($A$2:$C$4; komórka_z_formułą_PODAJ.POZYCJĘ; 3)
W tym przykładzie przy użyciu funkcji INDEKS i PODAJ.POZYCJĘ wykonujesz krok 1 jednokrotnie i krok 2 dwukrotnie, co w sumie daje 3 kroki obliczeniowe. Jeśli zamiast tego korzystasz z funkcji WYSZUKAJ.PIONOWO, jest ona wykonywana dwukrotnie, co daje 4 kroki. Zajmuje to więcej czasu i wykorzystuje więcej zasobów obliczeniowych.
Wzrost wydajności jest tym większy, im częściej używasz funkcji WYSZUKAJ.PIONOWO. Jest też wiele innych sytuacji, w których możesz ponownie użyć wyniku funkcji PODAJ.POZYCJĘ, aby zaoszczędzić czas.