Jeśli tagi miejsc docelowych zawierają adresy URL ze znakami zarezerwowanymi, podczas przekazywania żądania reklamy mogą wystąpić problemy. Aby uniknąć problemów ze znakami zarezerwowanymi w ciągach adresów URL, najlepiej zakodować te adresy.
Znaki zarezerwowaneNiektóre znaki w adresie URL mają dla przeglądarki specjalne znaczenie. Na przykład ukośnik (/) rozdziela poszczególne części adresu URL, a znak zapytania (?) oznacza początek ciągu. Są one zwykle nazywane znakami zarezerwowanymi. Znaki, które nie są zarezerwowane (np. litery czy cyfry), nie mają żadnego specjalnego znaczenia. Kodowanie adresów URL jest konieczne wtedy, gdy w adresie musisz użyć znaku zarezerwowanego, ale nie chcesz, by przeglądarka zinterpretowała go w normalny sposób.
Typowa sytuacja, w której trzeba użyć kodowania adresów URL, to przekazywanie danych z formularza między stronami internetowymi za pomocą zmiennych ciągu zapytania. Na przykład użytkownik wypełnia formularz i klika przycisk „Prześlij”, co powoduje otwarcie innej strony, której adres URL zawiera ciąg zapytania z danymi z tego formularza. Zawsze jednak może się zdarzyć, że użytkownik wpisze w formularzu znaki zarezerwowane (lub niedozwolone w adresach URL, np. spacje). Webmasterzy często stosują dwuczęściową procedurę, która zapobiega problemom powodowanym przez znaki zarezerwowane z formularzy: najpierw przed wczytaniem drugiej strony kodują wpisane dane, a potem na stronie docelowej dekodują zmienne z zapytania, by uzyskać pierwotne wartości.
Inny przykład zastosowania kodowania adresów URL to sytuacja, w której tag miejsca docelowego zawiera ciąg znaków kliknięcia pochodzący z witryny. W takim przypadku strona docelowa reklamy w rzeczywistości składa się z trzech różnych adresów URL połączonych razem – przed otwarciem właściwej strony docelowej w przeglądarce wykonywane są dwa przekierowania. Co ważne, drugi i trzeci URL (SSCS oraz URL strony docelowej) są zawarte w adresie URL z pierwszego żądania (skierowanego do serwerów Campaign Managera 360, które zliczają kliknięcie). Podobnie URL strony docelowej jest zawarty w żądaniu przesyłanym w postaci ciągu znaków kliknięcia pochodzącego z witryny. Jeśli nie zakodujesz poprawnie tych adresów, żądanie może nie zostać zrealizowane. Powiedzmy, że drugi i trzeci URL zawierają znaki zapytania w sekcjach ciągu zapytania. Jeśli adresy nie zostaną zakodowane, podczas wysyłania pierwszego i drugiego żądania przeglądarka nie będzie mogła rozpoznać, gdzie zaczyna się ciąg zapytania.
Kodowanie adresu URL
Aby uniknąć problemów ze znakami zarezerwowanymi, zwykle musisz zakodować SSCS. Często trzeba też zakodować faktyczny URL strony docelowej – podczas wstawiania SSCS użyj pary klucz-wartość z parametrem click1= zamiast click=.
Możesz też użyć kodera adresów – w sieci znajdziesz kilka bezpłatnych aplikacji internetowych tego typu.
