Beheer van muziekrechten op YouTube

Eigendom claimen

Vroeger wisselden fans hun favoriete nummers en optredens uit via mixtapes. Tegenwoordig delen fans hun favoriete muziek via het internet. Duizenden labels en rechthebbenden hebben licentieovereenkomsten met YouTube om inkomsten te genereren met video's die worden geüpload door fans. Ze vinden het fantastisch dat fans hun waardering uiten door concertbeelden en remixen te delen. Ook begrijpen ze dat door fans geüploade content kan helpen om het bereik te vergroten en de verkoop te stimuleren.

Dit alles is mogelijk dankzij het geautomatiseerde rechtenbeheer van Content ID. Als een fan een video naar YouTube uploadt, wordt deze vergeleken met een database met content die door contenteigenaren is geleverd. Als Content ID een overeenkomst vindt, wordt er namens de contenteigenaar een claim voor die video ingediend. De contenteigenaar kan dan bepalen wat er met de video gebeurt. Slechts 0,5% van alle muziekclaims wordt handmatig ingediend en de andere 99,5% automatisch. Het automatische systeem heeft een nauwkeurigheidspercentage van 99,7%. Op dit moment is de opbrengst uit door fans geüploade content 50% van de inkomsten van de muziekindustrie op YouTube.

Dankzij Content ID kan YouTube miljarden dollars uitbetalen aan de muziekindustrie en dat wordt elk jaar meer. Daarom is het zo vreemd dat sommige labels en artiesten zeggen dat artiesten geen geld meer kunnen verdienen omdat YouTube het platform openstelt voor een stroom van 'niet-gelicentieerde muziek'. YouTube neemt auteursrechtbeheer juist heel serieus en zorgt dat rechthebbenden geld kunnen verdienen als iemand hun muziek uploadt. Geen enkel ander platform geeft grote én kleine artiesten zoveel geld terug voor allerlei soorten content.

Beheer van muzieklicenties

Een nummer op YouTube is op allerlei gebieden auteursrechtelijk beschermd. De rechten op een nummer worden meestal beheerd door verschillende partijen. Elke keer dat een nummer wordt afgespeeld, wordt er een YouTube-betaling verdeeld over diverse rechthebbenden over de hele wereld. Iedereen krijgt een deel.

Transparantie is erg belangrijk voor artiesten in de muziekindustrie. Laten we daarom eens kijken welke soorten rechten en rechthebbenden er zijn.

Gebruiksrechten voor de oorspronkelijke opname

De platenmaatschappij die het nummer heeft opgenomen, bezit meestal de gebruiksrechten voor de oorspronkelijke opname. Als de oorspronkelijke opname wordt gebruikt in een video, krijgt de platenmaatschappij die het gebruiksrecht heeft royalty's voor het eigendom. De platenmaatschappij deelt die royalty's met de artiest. Het kan zijn dat verschillende labels samenwerken om auteursrechtelijk beschermde geluidsopnamen te beheren. Er zijn dan verschillende labels verantwoordelijk voor de rechten in verschillende gebieden. Niet alle labels hebben de middelen om zelf content te leveren en te beheren. In dat geval kunnen ze gebruikmaken van een verzamelsite of distributeur.

Rechten voor openbare vertoning

Alle oorspronkelijke opnamen hebben een onderliggende muzikale compositie. Er zijn verschillende rechten van toepassing op dit onderliggende werk. Bij gebruik op YouTube kunnen deze rechten worden opgesplitst in 2 categorieën, namelijk rechten voor openbare vertoning en andere rechten.

Licenties voor openbare vertoning worden vaak beheerd door organisaties voor uitvoeringsrechten (PRO's). Deze zorgen ervoor dat ondernemers betalen voor muziek in bijvoorbeeld hun restaurant, bar of hotellobby. Als een nummer op YouTube wordt gestreamd, innen de uitvoeringsorganisaties royalty's om uit te betalen aan songwriters en muziekuitgevers voor de openbare vertoning van de compositie. In veel landen zijn het de auteursrechtenorganisaties die zich hiermee bezighouden. Deze organisaties zijn gespecialiseerd in rechtenbeheer en bieden vaak algemene licenties aan. Hiermee kan een licentiehouder de volledige catalogus van een auteursrechtenorganisatie gedurende een bepaalde periode gebruiken en is het niet nodig om voor elk nummer een losse licentie aan te vragen.

Andere rechten

Andere rechten op een compositie worden doorgaans beheerd door uitgevers. Net als bij platenmaatschappijen hebben niet alle uitgevers de middelen om deze rechten zelf te beheren. Uitgevers kunnen de rechten dan namens hen laten beheren door een grotere organisatie. Deze organisaties zijn vaak een verzamelsite of distributeur. In sommige landen zijn de auteursrechtenorganisaties verantwoordelijk voor de verkoop van niet-exclusieve licenties voor het gebruik van werken en het innen en uitbetalen van royalty's.